Yıllık Ücretli İzin Alacağı Davası

YILLIK ÜCRETLİ İZİN ALACAĞI
Yıllık ücretli izin hakkı 4857 sayılı İş Kanunun 53.
Maddesinde düzenlenmiştir. Anılan düzenlemeye göre “İşyerinde işe başladığı günden itibaren, deneme süresi de içinde olmak
üzere, en az bir yıl çalışmış olan işçilere yıllık ücretli izin verilir.” Denilmek
suretiyle kanun hükmü bir işçinin yıllık izne hak kazanma koşullarını da ifade
etmiştir.
Kanun
maddesinde denildiği gibi işçinin en az bir yıl çalışmış olması halinde izne
hak kazanacaktır. Bir yıllık sürenin başlangıcı ise iş sözleşmesinin yapıldığı
tarih değil işçinin fiilen işe başladığı tarihidir. Ayrıca işçinin
çalışmalarının sürekli olması zorunluluğu da bulunmamaktadır. Şöyle ki;
aralıklı çalışmalar toplanmak suretiyle işçinin yıllık ücretli izin hakkı
belirlenebilir. Hatta önceki çalışması için kıdem tazminatı ödenmiş olması
halinde dahi bu sürelerin toplanmasına engel bulunmamaktadır. Söz gelimi
işçinin emekli olmasının ardından kendisine kıdem tazminatı ödenmesinin yıllık
izin yönünden sürelerin birleştirilmesine engel teşkil etmeyecektir. Yani
geçmiş hizmetler sıfırlanmıyor.
Öte
yandan yıllık ücretli izin alacağından bahsedebilmek için öncelikle iş
sözleşmesinin sona ermiş olması şartı aranır. Çünkü işçinin bu alacak kalemi iş
sözleşmesinin sona ermesine bağlı olarak muaccel hale gelen alacaklardandır.
Aynı zaman da işçi yıllık ücretli izin hakkından vazgeçemeyecektir. Sürelerle
ilgili bir başka önemli husus daha var şöyle ki; kanun koyucu İş Kanunun 55.
maddesin de birtakım süreleri de işçinin çalışmış gibi kabul edip yıllık
ücretli izin hakkının hesabında dâhil edeceğini belirtmiştir. Bunlar;
“İşçinin uğradığı kaza veya
tutulduğu hastalıktan ötürü işine gidemediği günler. (ihbar süresi
+ 6 hafta sürelerini aşamaz)
Kadın işçilerin doğumdan önce ve
sonra çalıştırılmadıkları günler.(doğumdan önce 8 hafta doğumdan sonra 8 hafta)
yıllık izin alacağında hesaba katılır.
İşçinin muvazzaf askerlik hizmeti
dışında manevra veya herhangi bir kanundan dolayı ödevlendirilmesi sırasında
işine gidemediği günler. (90 günden fazlası sayılmaz)
Zorlayıcı sebepler yüzünden işin
aralıksız bir haftadan çok tatil edilmesi sonucu olarak işçinin çalışmadan
geçirdiği zamanın on beş günü (işçinin yeniden işe başlaması şartıyla).
Hafta tatili, milli bayram, genel
tatil günleri.
66. maddede belirtilen iş
süresinden sayılan haller misal çocuk emziren kadın işçilerin çocuklarına süt
vermeleri için belirtilecek süreler yıllık izin ücreti alacağında hesaba
katılır.”
Yıllık izin kullanma zamanını ise
işveren belirleyecektir. Yani işveren hangi zaman aralığını uygun görürse o
zaman kullanabilirsiniz.
Yıllık iznin uygulanması ve izin süresine baktığımız
da kanun koyucu izin süresi işçinin işyerindeki hizmet süresine göre
belirlenecektir diye ifade etmiştir. Bu bağlam da;
“Bir yıldan beş yıla kadar (beş yıl
dâhil) olanlara on dört günden,
b) Beş yıldan fazla on beş yıldan
az olanlara yirmi günden,
c) On beş yıl (dâhil) ve daha fazla
olanlara yirmi altı günden, Az olamaz. (Ek cümle: 10/9/2014-6552/5 Md.)
Yer altı işlerinde çalışan
işçilerin yıllık ücretli izin süreleri dörder gün arttırılarak uygulanır.
Ancak on sekiz ve daha küçük
yaştaki işçilerle elli ve daha yukarı yaştaki işçilere verilecek yıllık ücretli
izin süresi yirmi günden az olamaz.
Yıllık izin süreleri iş sözleşmeleri
ve toplu iş sözleşmeleri ile artırılabilir.” Şeklinde
ifade edilmiştir.
Yıllık iznin uygulanması bakımından
ise kanun koyucu; “Yıllık ücretli izin
işveren tarafından bölünemez. Bu iznin 53 üncü maddede gösterilen süreler
içinde işveren tarafından sürekli bir şekilde verilmesi zorunludur.
Ancak, 53 üncü maddede öngörülen
izin süreleri, tarafların anlaşması ile bir bölümü on günden aşağı olmamak
üzere bölümler hâlinde kullanılabilir.
İşveren tarafından yıl içinde
verilmiş bulunan diğer ücretli ve ücretsiz izinler veya dinlenme ve hastalık
izinleri yıllık izne mahsup edilemez.
Yıllık ücretli izin günlerinin
hesabında izin süresine rastlayan ulusal bayram, hafta tatili ve genel tatil
günleri izin süresinden sayılmaz.
Yıllık ücretli izinleri işyerinin
kurulu bulunduğu yerden başka bir yerde geçirecek olanlara istemde bulunmaları
ve bu hususu belgelemeleri koşulu ile gidiş ve dönüşlerinde yolda geçecek
süreleri karşılamak üzere işveren toplam dört güne kadar ücretsiz izin vermek
zorundadır. İşveren, işyerinde çalışan işçilerin yıllık ücretli izinlerini
gösterir izin kayıt belgesi tutmak zorundadır.”
Öte yandan İşçi yıllık ücretli
iznini kullanırken maddi çıkar sağlamak amacıyla başka herhangi bir işte
ücretli çalışamaz. İşveren bunu ispatlarsa ödenen izin ücreti geri alınabilir.
Fakat işçi ücret almaksızın çalışmış ise bu hüküm uygulama alanı
bulamayacaktır.
İşyerinin işverenin ölümü, iflası
gibi sebeplerle el değiştirmesi veya başkasına devri hallerinde işçilerin
yıllık ücretli izin haklarında bir değişiklik olmaz. Yargıtay devralan
işverenin ihbar tazminatı ile kullandırılmayan izin ücretlerinden tek başına
sorumlu olduğuna dair kararları mevcuttur.
Yıllık İzin Alacağında İspat Yükü
Bu alacak kalemi için ispat yükü işverene
yükletilmiştir. Yani yıllık izin kullandırıldığını ya da ücretinin ödendiğini
işveren ispat etmek zorundadır. Çünkü işveren izin süresi için gerekli kayıt ve
defterleri tanzim etmekle görevlidir ve bunu işçinin tutması mümkün değildir.
İşveren yıllık izinlerin kullandırıldığını; “imzalı izin defteri veya eş değer bir belge” ile kanıtlamalıdır.
Bununla beraber yıllık izin formları, bordrolar da izin ödemesi yapılması gibi
belgelerle de ispat edebilir. Ayrıca işveren yıllık ücretli izninin
kullandırıldığını tanıkla da ispat edemez. Çünkü Yargıtay’ın bununla ilgili
kararlarının çoğu açık bir şekilde imzalı izin defteri veya eş değer bir belge
ile kanıtlamalıdır şeklindedir.
Yıllık İzin Alacağında Ücret ve
Faiz
Yıllık ücretli izin alacağı
hesabında asıl ücret dikkate alınır. Yani brüt çıplak ücret esas alınır.
İşverenin işçiye yaptığı sosyal yardımlar eklenmez. İşte yol yemek yardımı vs.
gibi. Ve bu ücret iş sözleşmesinin sona erdiği tarihteki son asıl ücreti
üzerinden hesaplanır.
Uygulanacak faiz ise yasal faizdir. Faizin başlangıcı
ise işverenin temerrüde düşürüldüğü andır. O da ya ihtarname ile veya
arabuluculuk anlaşmama son tutanağıdır. Ancak işçi vekili olarak sizin talep
etmeniz gerekecektir. Hâkim re ’sen arabuluculuk anlaşmama son tutanağından
faize hükmedemez. Çünkü taleple bağlılık ilkesinden ötürü re ‘sen hareket
edemez. Söz gelimi dava dilekçesin de “yıllık
ücretli izin alacağı bakımından yasal faizin arabuluculuk anlaşmama son
tutanağı tarihinden itibaren uygulanmasına” şeklinde ifade etmeniz yeterli
olacaktır. Ve bu alacak kalemi 5 yıllık zamanaşımına tabidir.
Son olarak da kanun hükmünce işverenler “yıllık ücretli iznini kullanan her işçiye,
yıllık izin dönemine ilişkin ücretini ilgili işçinin izine başlamasından önce
peşin olarak ödemek veya avans olarak vermek zorundadır.”
Yıllık Ücretli İzni İle İlgili
İçtihatlar
Yıllık izinlerin kullandırıldığı noktasında ispat
yükü işverene aittir. İşveren yıllık izinlerin kullandırıldığını “imzalı izin defteri veya eşdeğer bir belge
ile kanıtlamalıdır.” (Y9HD 2021/4627
E. 2021/8897 K.)
İzin bordrosunda işçinin imzasının
bulunmaması halinde yıllık izin ücretinin hüküm altına alınması gerekmektedir. (Y9HD 2003/9168 E. 2003/8923 K.)
Yıllık izin kullandırıldığı yıllık izin formları ile
de ispat edilebilir. (Y9HD 2016/35716 E.
2020/18323 K.)
Yıllık izin formları ödeme belgesi mahiyetinde
olduğundan davanın her aşamasında sunulabilir ve mahkemece dikkate alınmalıdır.
(Y9HD 2021/6152 E. 2021/10329 K.)
Yıllık izin talep dilekçeleri işçinin imzasını
içerse de tek başına iznin kullandırıldığını ispata yeterli değildir. Davacının
beyanlarına başvurulmalı ve varsa bordrolar da karşılaştırılıp
değerlendirilmelidir. (Y9HD 2020/1243 E.
2021/2880 K.)
Davalı işverenin yıllık ücretli izin alacağının
tanık delili ile kanıtlanması olanaklı değildir. Somut uyuşmazlıkta; yıllık izinlerin kullandırıldığı noktasında
ispat yükü işverene aittir. İşveren yıllık izinlerin kullandırıldığını ‘‘imzalı
izin defteri veya eşdeğer bir belge’’ ile kanıtlamalıdır. İspat yükü kendisin
de olan işveren, işçiye yemin teklif edebilir. Ancak yıllık ücretli izin
alacağının tanık deliline göre ispatı mümkün değildir. (Y9HD 2015/21462 E. 2017/9269 K.)